Almelo, 25 januari 1901
New York, 6 januari 1969
foto: NMI
Sonate (no.1)
1934
delen:
1. Allegretto
2. Adagio (In memoriam Dirk Schäfer)
3. Allegro con spirito, quasi presto
tijdsduur: n.t.b.;
uitgegeven in eigen beheer, Amsterdam 1934;
opgedragen aan Henk van Wezel;
vindplaats: Nederlands Muziek Instituut, Muziekbibliotheek van de Omroep.
Second Sonata
1959
autograaf;
opgedragen aan Stefan Auber;
vindplaats: Nederlands Muziek Instituut.
Julius Hijman was een pianoleerling van Dirk Schäfer en een compositieleerling van Sem Dresden. Zijn hele leven heeft hij zich ingezet voor de nieuwe muziek van zijn tijd, onder meer samen met de cellist Henk van Wezel. Hij presenteerde de nieuwste Nederlandse muziek aan het publiek van Parijs, Wenen, Moskou en Berlijn en bracht dan recente muziek uit die landen mee naar huis om die aan het Nederlandse publiek voor te stellen. In 1939 ging hij met zijn vrouw en vierjarige zoon in ballingschap in de Verenigde Staten. Daar vormde hij, met onder meer Bernard Wagenaar, het Committee for Netherlands music, en organiseerde hij in negen jaar vijftien concerten met Nederlandse muziek.
Een korte biografie van de hand van Diet Scholten is te vinden op de website van de Leo Smit Stichting.
Een beschrijving van de Sonates volgt later.
literatuur:
Carine Alders, ‘Julius Hijman – Hartstochtelijk pleitbezorger van nieuwe muziek’, in: Carine Alders & Eleonore Pameijer, Vervolgde componisten in Nederland (AUP, Amsterdam 2015)