Arnhem (?), 18??
Den Haag, 18 februari 1936*
 
* d.w.z. het overlijdensbericht is gedateerd 18 februari
 
 
Deux piĆØces
jaar van compositie: ?
delen:
1. Rencontre
2. Promenade soir d’Octobre
tijdsduur: circa 7′;
uitgever: Editions Maurice Senart, Paris z.j.;
opgedragen aan Charles Van Isterdaƫl;
vindplaats: Nederlands Muziek Instituut.
 
 
Op dit ogenblik weten we heel weinig over Nora van Tricht. Haar ouders, beide afkomstig uit Arnhem, zijn in 1864 in die stad getrouwd. Het geboortejaar van Nora moet nog opgespoord worden.
Een eerste berichtje over haar vinden we in het Nieuws van den dag voor Nederlands-IndiĆ« van 23 april 1908. Het meldt een uitvoering door de sopraan Phine Lignac van een lied getiteld ā€œBelle, dans ton jardinā€. ā€œā€¦ een lief genre stukjeā€, meldt de krant, ā€œhet valt heelemƔƔl niet af na Massenetā€.
Daarnaast beschikken we over wat knipsels uit Het Vaderland. De opmerkelijkste daarvan zijn uit 1926. Op 13 februari meldt deze Haagse krant dat bij een filmvertoning van Cyrano de Bergerac ā€œDeux fragments de Cyrano de Bergerac, le Baiser et la Lettreā€ zullen worden uitgevoerd. En op 5 mei publiceert de krant het volgende schrijven van Nora van Tricht uit Parijs: ā€œSOIREE DE LA MUSIQUE VIVANTE SALLE DU GUIDE DU CONCERT PARIS. Mejuffrouw Nora van Tricht schrijft ons: Naar aanleiding van een uitnoodiging om zelf mijn composities te accompagneeren, heb ik deze interessante sĆ©ance bijgewoond. La musique vivante is een jonge vereeniging, georganiseerd door Mr. LĆ«on Vallas, uitnemend criticus en confĆ©rencier. Op deze sĆ©ances wordt gelegenheid gegeven werken van hedendaagsche componisten, meestal als ā€œpremiĆØre auditionā€ ten gehoore te doen brengen. … Natuurlijk releveer ik hier niet den indruk van mijn compositie ā€œDeux fragments de Cyrano de Bergeracā€, door de zangeres Mad.elle Berthe Gaary schitterend gezongen, maar het deed me toch genoegen de aankondiging te hooren: ā€œque c’est fort curieux qu’une Ć©trangĆØre hollandaise ait su rendre avec une telle justesse le sentiment romantique dont sont imprĆ©gnĆ©es ces deux fragments de Rostandā€.ā€
Deze compositie werd onder de titel Deux fragments de Cyrano de Bergerac, comédie héroïque de Edmond de Rostand, in 1906 uitgegeven bij Alsbach en kan worden gedownload op de site Muziekschatten, evenals twee liederen: Il passa en Speelt, muzikanten. Daarnaast kennen we van Nora van Tricht nog Drie eenvoudige liederen voor een zangstem met pianobegeleiding, klaarblijkelijk in eigen beheer uitgegeven te Den Haag.
Het overlijdensbericht meldt dat zij in Den Haag als muziekonderwijzeres werkzaam was en ook recensies geschreven heeft voor de Nieuwe Courant.
 
Opmerkelijk aan Deux pièces is dat ze zijn opgedragen aan Charles Van Isterdaël (1873-1962), een vooraanstaand cellist uit die tijd, en dat ze zijn uitgegeven door Maurice Senart, de Parijse uitgever die ook cellosonates van Sem Dresden. Jan Ingenhoven, Marius Monnikendam, Matthijs Vermeulen en Hendrik Andriessen uitgaf. De uitgave bevat geen jaarvermelding, maar kan vermoedelijk halverwege de jaren 1920 gesitueerd worden.
Elk ā€˜piĆØce’ wordt voorafgegaan door een gedicht waarbij geen dichter vermeld wordt. Wellicht heeft Nora van Tricht de gedichten zelf geschreven.
 
 
Rencontre
 
C’était pour la premiĆØre fois,
Que nous nous rencontrâmes,
Lui, bon causeur, moi timidiƩe,
Enfin… nous nous parlĆ¢mes
 
Musique, Théâtre, les Beaux-Arts,
(Un trait-d’union exquis)
Lui, beau parleur, moi fort troublƩe,
Et tous les deux… ravis!
 
L’Amour, la Vie, et l’Avenir,
La course aux IdƩales!
Lui, orateur, moi enchantĆ©e,…
Ah! Illusions fatales!
 
C’était pour la derniĆØre fois
Que nous nous rencontrâmes,
Lui, grand poseur, moi dĆ©solĆ©e…
… Et nous ne nous parlĆ¢mes.
 
 
Promenade Soir d’Octobre

L’Automne, au soir silencieux,
Murmure des chansons pathƩtiques,
Les feuilles, dans leur vol gracieux,
Tombent comme des pleurs mƩlancoliques.
 
Les arbres, des hƩros gigantesques,
Veillent sur les fleurs dormeuses,
La lune, entourƩe de nuages arabesques,
Rit dans sa candeur lumineuse.
 
Un oiseau s’éveille, s’envole,
Cherche un abri plus haut,
… C’est l’Homme qui trouble le repos.
 
De smaakvolle composities beogen de sfeer en het sentiment van de gedichten weer te geven. De beweging is over het algemeen rustig (overwegend Moderato en Tranquillo in het eerste ā€˜piĆØce’ en Adagio en Tranquillo in het tweede) en het karakter, afgezien van een enkele opwelling, vooral melancholiek.
 
 
(9 oktober 2012; met dank aan Carine Alders)